-
1 zacinać
zacinać (-am) < zaciąć> (zatnę) (leicht) schneiden, verletzen; usta, wargi zusammenpressen, zusammenkneifen; konia peitschen;zacinać v/i deszcz peitschen;zacinać się sich (beim Rasieren) schneiden; (przestać mówić) stocken, abbrechen; (upierać się) sich versteifen, sich verbeißen; TECH v/i klemmen;zacinać się w gniewie im Zorn verharren;zacinać się (jąkać się) stottern
См. также в других словарях:
usta — blp, D. ust «otwór naturalny w twarzy człowieka prowadzący do przewodu pokarmowego i oddechowego, od przodu zamknięty wargami; także same wargi» Grube, mięsiste, pełne, wydatne usta. Koralowe, karminowe, malinowe usta. Drobne, ładnie wykrojone… … Słownik języka polskiego
przerwać — dk IX, przerwaćrwę, przerwaćrwiesz, przerwaćrwij, przerwaćał, przerwaćany przerywać ndk I, przerwaćam, przerwaćasz, przerwaćają, przerwaćaj, przerwaćał, przerwaćany 1. «rwąc przepołowić coś, przedzielić na dwie części, rozerwać, zrobić wyrwę w… … Słownik języka polskiego
umilknąć — dk Vc, umilknąćnę, umilknąćniesz, umilknąćnij, umilkł a. umilknąćnął, umilknąćkła, umilknąćkli, umilknąćkłszy «przestać mówić, wydawać głos; przestać rozbrzmiewać; ucichnąć» Umilkł warkot samochodu. Umilkły rozmowy i śmiechy. Śpiew ptaków umilkł … Słownik języka polskiego
zamilknąć — dk Vc, zamilknąćnę, zamilknąćniesz, zamilknąćnij, zamilknąćmilkł a. zamilknąćnął, zamilknąćkła, zamilknąćkli, zamilknąćnąwszy «przestać mówić, wydawać głos; przestać być słyszalnym; ucichnąć» Radiostacja zamilkła. Zamilkł z oburzenia. Zamilknąć… … Słownik języka polskiego
kłódka — 1. pot. Gęba (gębę), euf. buzia (buzię) na kłódkę! «milcz, przestań mówić, dochowaj tajemnicy»: Wynoś się, pókim dobry, i gębę na kłódkę, rozumiesz pan?! Ani słówkiem nikomu o pańskiej z....j poczcie i o tym, że mnie znasz! Ani słówkiem! A teraz… … Słownik frazeologiczny
morda — ż IV, CMs. mordardzie; lm D. mord 1. «przednia część głowy zwierzęcia; pysk, paszcza» Psia morda. Morda konia. 2. wulg. «twarz, usta człowieka» Ordynarna, prostacka morda. ◊ (Trzymać, trzymaj) mordę na kłódkę; mordę w kubeł «nic nie mówić, nic… … Słownik języka polskiego
nabrać — 1. Nabrać kolorów, rumieńców a) «odzyskać zdrową cerę, stać się rumianym na twarzy»: Tosię podkarmiano i odkarmiano forsownie. Szybko wracała do sił, nabierała rumieńców. H. Ożogowska, Dziewczyna. b) «nabrać wyrazistości, stać się bardziej… … Słownik frazeologiczny
nabierać — 1. Nabrać kolorów, rumieńców a) «odzyskać zdrową cerę, stać się rumianym na twarzy»: Tosię podkarmiano i odkarmiano forsownie. Szybko wracała do sił, nabierała rumieńców. H. Ożogowska, Dziewczyna. b) «nabrać wyrazistości, stać się bardziej… … Słownik frazeologiczny
zamknąć — 1. Zamknąć komuś (czyjeś) oczy, powieki «będąc przy czyjejś śmierci, przysłonić jego oczy powiekami»: (...) proszę bardzo zwolnić mojego syna, zanim oczy zamknę, żeby go jeszcze ujrzały i żeby on zamknął moje oczy i żebym umarła w spokoju za moją … Słownik frazeologiczny
zamykać — 1. Zamknąć komuś (czyjeś) oczy, powieki «będąc przy czyjejś śmierci, przysłonić jego oczy powiekami»: (...) proszę bardzo zwolnić mojego syna, zanim oczy zamknę, żeby go jeszcze ujrzały i żeby on zamknął moje oczy i żebym umarła w spokoju za moją … Słownik frazeologiczny
kłódka — ż III, CMs. kłódkadce; lm D. kłódkadek «zamek metalowy z pałąkiem, za pomocą którego spina się skoble i haki u drzwi, przy wiekach skrzyń itp.» Klucz od kłódki. Zamknąć coś na kłódkę. ◊ posp. Zamknąć, trzymać gębę, buzię na kłódkę; gęba na… … Słownik języka polskiego